Kaszmir to prawdziwa arystokratka wśród wełny. Jest elegancki, stylowy i funkcjonalny. Żaden inny materiał nie jest tak aksamitny. Dodatkowo włókna kaszmiru są cieplejsze niż te pochodzące z owczej wełny, skuteczniej utrzymują ciepło i pozwalają naszej skórze oddychać.
Kaszmir produkowany jest od tysięcy lat. Tradycyjnie uważa się, że założycielem kaszmirowego przemysłu wełnianego był XV-wieczny władca Kaszmiru, Zain-ul-Abidin, który sprowadził do kraju tkaczy z Turkiestanu. Jednak ze źródeł historycznych wynika, że kaszmirowe rękodzieło zostało zapoczątkowane przez Mir Sayyida Ali Hamadani, który w XIV wieku przybył do Kaszmiru wraz z 700 rzemieślnikami z Persji. Kiedy Ali Hamadani odwiedził region Ladakh, ojczyznę kóz kaszmirskich, zachwycił się ich miękką wełną i postanowił wykonać z niej skarpetki, które podarował królowi Kaszmiru. Hamadani zasugerował także królowi, aby uruchomili przemysł tkacki szali z kaszmiru, które szybko zyskały uznanie koneserów nie tylko z Indii, ale także z innych części świata.
Skąd ta wyjątkowość?
Niewiele jest tak szlachetnych tkanin jak kaszmir. Właściwie żaden inny materiał nie jest tak aksamitny, a przy tym doskonale utrzymujący ciepło. Kaszmir grzeje kilkakrotnie lepiej niż wełna owcza, a dzięki temu, że kaszmirowy puch jest 6 razy cieńszy od ludzkiego włosa, jest niespotykanie delikatny i nawet bardzo gęsto tkany niewiele waży. Do tego wszystkiego kaszmir jest przewiewny, świetnie absorbuje parę wodną niemal natychmiast odprowadzając ją na zewnątrz. Nie wchłania wody, szybko schnie i choć nie jest wodoodporny, wiosenna mżawka na pewno nas nie przemoczy. To jednak nie wszystkie zalety kaszmiru. Jest on także bardzo sprężysty, dzięki czemu pięknie się układa, szybko powraca do swojej pierwotnej formy i nie gniecie się. Nie pochłania również zapachów i jest odporny na brud. Swoją wyjątkowość tkanina ta zawdzięcza warunkom w jakich żyją kozy kaszmirskie. Pasą się one na zboczach Himalajów, na wysokościach 3 – 5 tys. Metrów nad poziomem morze. Zwierzęta te muszą zmagać się z ekstremalnym chłodem, zimą walczą z temperaturami nawet poniżej -30 stop. C. Dzięki temu okrywa włosowa kóz nabiera swoich wyjątkowych właściwości.
Towar warty swej ceny
Koce z domieszką kaszmiru marki Red Lychee. (fot. https://www.red-lychee.pl/)
Niestety kaszmir ma jedną podstawową wadę – nie jest tani. Za kaszmirowy sweter, czy koc zapłacimy nawet kilkukrotnie więcej niż za ten sam produkt wykonany z owczej wełny. Wynika to z ograniczonego dostępu do kaszmiru oraz ze skomplikowanej procedury jego pozyskiwania. Sierść kóz kaszmirowych składa się z dwóch warstw – zewnętrznej, sztywnej i szorstkiej, która chroni kozę przed zimnem i wiatrem oraz wewnętrznej, w postaci delikatnego puchu. To ta część wełny jest najbardziej delikatna i z niej tworzy się materiały z kaszmiru. Kóz kaszmirskich nie strzyże się, tylko czeka aż zrzucą nadmiar włosia na wiosnę. Następnie ręcznie zbiera się sierść i oddziela twarde włosy od tych najdelikatniejszych. Przeciętnie od jednej kozy otrzymuje się ok. 150 – 200 gramów runa i to tylko raz do roku. Taka ilość starcza mniej więcej na jeden, niezbyt długi szal. Wszystko to wpływa na wysoką cenę produktów z kaszmiru.
Taniej nie znaczy lepiej
Mimo to w sklepach znajdziemy produkty z kaszmiru, które nie są ekstremalnie drogie. Nie dajmy się jednak oszukać. Tani „kaszmir” nie ma wiele wspólnego z tym, za który musimy słono zapłacić. Ze względu na trudność w pozyskiwaniu najlepszej jakości kaszmiru, zaczęto hodować kozy kaszmirskie i strzyc ich okrywę włosową tak jak strzyże się zwykłe owce. Jednak, jakość tak pozyskiwanego włókna jest o wiele mniejsza. Sierść z kóz hodowlanych jest gorszej jakości, ich włosy są krótsze, bardziej szorstkie i niejednolitej barwy. Dodatkowo wielu producentów podrabia kaszmir, m.in. mieszając włóko z włosiem innej wełny. Jak informują eksperci niemieckiego Instytutu Badań Wełny (DWI), ponad połowa przebadanych przez nich kaszmirowych próbek była fałszerstwem, a około 25 proc. wszystkich wyrobów kaszmirowych dostępnych na światowym rynku to całkowite podróbki.
Nie dajmy się nabić w butelkę
Pojawienie się w obiegu taniego kaszmiru wprowadziło spory zamęt na rynku. Możemy jednak w prosty sposób sprawdzić czy odzież, którą kupujemy jest produktem wysokiej klasy. Pierwszym wyznacznikiem jakości będzie oczywiście cena. Nie łudźmy się – szal za kilkadziesiąt złotych na pewno nie będzie kaszmirowy. Wiele o jakości może nam też powiedzieć sam dotyk tkaniny. Kaszmir jest gładki i miękki w dotyku, a do tego lekki. Dobry wyrób posiada też mocny splot, wiotkie utkanie jest cechą charakterystyczną produktu niskiej jakości. Wskaźnikiem dobrej jakości tkaniny, jest także równomierne zabarwienie. Warto też przeczytać uważnie metkę. Produkt ometkowany jako „100% kaszmir” albo „czysty kaszmir” musi być wykonany w całości z kaszmirowego włókna. Jeżeli kaszmir jest częścią składową produktu, etykieta powinna pokazywać zawartość procentową wszystkich komponentów usystematyzowanych w porządku malejącym. Inną metodą różnicującą oryginał od podróbki może być podpalenie wydłubanej z tkaniny nitki. Wełna z kóz kaszmirowych pali się z trudem i wydziela przy tym mdlący zapach palonych włosów lub paznokci. Aby mieć pewność bezpiecznych zakupów warto skorzystać ze sprawdzonych specjalistycznych sklepów. Z pewnością jednym z nich jest Koceo.pl – ceniony sklep internetowy posiadający spory wybór wełnianych, czy kaszmirowych koców, pledów i narzut w Polsce.
